Stano Keable, prezidanto de Kultura Centro Esperantista (2023-2026), rakontas pri sia sperto dum la 3^a staĝo pri tradukado de internaciaj kaj diplomatiaj dokumentoj.

Post la interesaj prelegoj kaj debatoj en la Lingva Kolokvo dum aprilo ĉe Kultura Centro Esperantista (KCE) en Ĉaŭdefono, Svisio (helpe de la bongustaj kuirartaj kreaĵoj de Manuela Blanco) mi ne hezitis elekti la plej allogan por mi el la anoncitaj en Heroldo de Esperanto someraj kursoj ĉe tiu montara kaŝejo, for de la Londona bruo. Temas pri la tria staĝo pri diplomatia tradukado — el la propra nacilingvo al esperanto. Mia persona celo estis tradukado ne diplomatia sed politika — mi volas poluri mian kapablon rapide redoni en la internacia lingvo aktualajn artikolojn el la anglalingva semajna gazeto komunista, Weekly Worker, kaj, kompreneble, ankaŭ verki la proprajn.

La unua principo de tradukado, pri kiu insistis nia instruisto, prof-ro Giorgio Silfer, estis la neceso scipovi ne nur la necesajn lingvaĵojn de elektita teksto, sed ankaŭ kompetenti pri la enhavo. Ĉar la kurso anonciĝis kiel “specife pri Eŭropa Unio”, ĝi komenciĝis per historia rigardo tra la origino kaj evoluo de la diversaj formoj de kuniĝo de kelkaj eŭropaj ŝtatoj ĝis la nuna fragila Eŭropa Unio, post la neantaŭvidita eliro de Britio.

Survoje, la diverslingvaj kursanoj, parolantoj de la angla (nur mi mem), franca, hispana, itala kaj hungara, kune alfrontis konkretajn lingvajn elektojn, helpe de komparo de la nacilingvaj tekstoj de la tiel nomata eŭropa konstitucio, ĉiu paralela al la esperanta, atingebla ĉe www.egalite.hu/konstitucio. Utila komparo. Provu ĝin.

Se vi volas mem ĝui la kamaradecan kunvivadon ĉe KCE, mi nepre konsilas al vi partopreni tiun ĉi unikan kurson.

ALIĜILO