Giovanni Boccaccio, Dekamerono
Unuaj tri tagoj
tradukis Perla Martinelli, Gaston Waringhien
eld. Kooperativo de Literatura Foiro, Prilly (Lausanne) 1995

Sen plua parolado, ĉar jam ekbatis noktomezo, ili direktiĝis al la katedralo, tien tre facile eniris, kaj serĉis la tombon, kiu estis marmora kaj tre granda; per siaj ferstangoj ili levis la pezegan fermoplaton, tiom, ke unu homo povu sin enŝovi, kaj metis sub ĝin apogstangon.
Kiam tio estis farita, unu diris: «Kiu eniros?»
«Ne mi», respondis la alia.
«Ankaŭ mi ne», rediris la unua, «sed eniru Andreĉjo».
«Tion mi ne faros», diris Andreĉjo.
Tiam ambaŭ turnis sin al li kaj diris: «Kiel, vi ne eniros? Per la kredo al Dio, se vi ne eniros, ni tiom forte batos vin sur la kapon per unu el ĉi tiuj ferstangoj, ke ni faligos vin morta!»
Andreĉjo eniris (p. 134).

Legu fragmenton