Menuo de uzanto

Ensalutu

Esperanta Kulturservo

Konsorcia magazeno de la Esperanta Civito

0

Sumo

€0.00

La korbo malplenas.

Ĉefa navigado

Eventoj
Libroservo
Lingvotestado
Periodaĵoj
Kursoj

Societo Internacia por Paco Universala

Produktoj

Sen produkto.

Valutoj

eŭroj

svisaj frankoj

Donaco

CHF5.00

Donaco

5

10

20

50

Libera donaco CHF

Pri ni

Esperanta Kulturservo estas la konsorcia magazeno de la Esperanta Civito, provizanta la servojn de la paktintaj establoj en la reto. Tiu ĉi platformo ebligas la aliĝon al la eventoj organizataj de la paktintaj establoj, la aĉeton de eldonaĵoj plus varoj diversaj.

La paktintaj establoj disponigas siajn servojn al ĉiuj esperantistoj, kaj civitanoj rajtas peti rabaton laŭ la Mutuala Rabata Sistemo de la Esperanta Civito.

Kio estas la Esperanta Civito?

Oﬁciale fondita la 2^an de junio 2001, la Esperanta Civito estas kolektivo kiu celas ﬁrmigi la rilatojn inter la esperantistoj kiuj sentas sin apartenantaj al senŝtata diaspora lingva grupo. Esperantaj civitanoj konceptas esperanton ne nur kiel komunikilon kaj artan perilon, sed ĉefe kiel identigilon; por ni esperanto estas parto de nia ĉiutaga identeco, kaj la celo de la Civito estas antaŭenpuŝi ĝiajn transnaciajn valorojn kaj emfazi la realan funkcion de esperanto kiel lingvo de alternativa komunikado por malgranda diaspora komunumo, pli ol eventuala dua lingvo por la homaro.

Se mi volas peti la esperantan civitanecon, kion mi faru?

Unue, vi devas paroli esperanton. Poste, vi turnas vin al establo aliĝinta al la Pakto, por ke ĝi peru vian petskribon al la Registra Instanco. Nature, la individua petinto devas esti membro (aŭ abonanto, lernanto ktp) de tiu establo, ĉar ĝi garantias por li ĉe la Registro. Se parenco via jam havas la esperantan civitanecon, tiu mem povas peri vian peton.

Kial la civitaniĝoj eblas nur tra paktinta establo aŭ parenco?

Ĉar ili garantias pri la scipovo de esperanto, kiu estas la sola kondiĉo por esti civitano. La Esperanta Civito ne estas asocio aŭ societo kies membreco eksvalidiĝas post unu jaro: la civitaneco estas senpaga kaj principe dumviva, sed teorie homo povas aliĝi al paktinta establo nur por peti la civitanecon kaj, ricevinte ĝin, eĉ eksiĝi.

Legu pli ĉe Esperanta Civito.